ارتباط فرهنگ سازمانی و استرس شغلی با سلامت روان در پرستاران بیمارستان های هاجر و کاشانی شهرکرد

زمینه و هدف: سلامت روان پرستاران به دلیل ماهیت استرس زای حرفه پرستاری همواره با خطر مواجه است. این پژوهش به منظور بررسی رابطه فرهنگ سازمانی و استرس شغلی با سلامت روان در پرستاران انجام گرفت. روش بررسی: جامعه آماری این مطالعه که از نوع توصیفی مقطعی بود و در سال 1392 انجام شد را کلیه پرستاران بیمارستان های هاجر (س) و آیت اله کاشانی شهرکرد تشکیل می دادند. تعداد 300 نفر از پرستاران بصورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت اندازه گیری متغیرهای مطالعه علاوه بر پرسشنامه مشخصات فردی از سه پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ ال رایس (Phillip L. Rice)، پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون (Denison) استفاده گردید. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش رابطه معناداری بین فرهنگ سازمانی و سلامت روان در پرستاران بدست نیامد. ولی بین فرهنگ سازمانی و استرس شغلی پرستاران رابطه معنادار وجود داشت (05/0>P). در بین متغیر های دموگرافیک، درگیر شدن در کار، ماموریت، سازگاری و انطباق پذیری با استرس شغلی ارتباط معنی دار منفی داشتند و فقط متغیر سازگاری با سلامت روان ارتباط معنی داری نشان داد (05/0>P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که استفاده از الگوی فرهنگ سازمانی مشارکتی در بیمارستان و مشارکت دادن پرستاران در امور بیمارستان برای کاهش استرس شغلی مفید می باشد؛ لذا ارزیابی فرهنگ سازمانی از سوی مدیران بیمارستان جهت برنامه ریزی و موفقیت سازمان ضروری به نظر می رسد تا در صورت نیاز، با برگزاری دوره های آموزشی جهت تقویت فرهنگ سازمانی، ایجاد یک محیط سالم، بالا بردن قدرت تحمل و سازگاری فردی و مدیریت استرس، تشویق و تامین مالی پرستاران به سلامت روان آن ها کمک شود.